Saturday, June 21, 2014

silence



bukan senang kita nak bagi orang lain paham apa maksud mesej yang kita cuba sampaikan. nasihat ke pendapat ke, kadang tu selalu sangat orang tu salah erti. sampai satu tahap, kita pun dah malas nak cakap lagi. padahal dalam hati ni paling dalam ni rasa macam nak tegur je. yelah benda tak betul kena tegur yedak? tulah kan, hati manusia sekarang mana boleh terima teguran atau pendapat orang lain. apa salahnya dengar then kau nak terima as a good thing or not its totally ups to you. kau kena ingat orang tegur kita means dia kisah lagi pasal kau. kang kalau dah takde sorang pun mampu nak tegur kau buruk baik kau, baru kau tahu diorang dah malas dah.. time tu dah boleh fikir sendiri. memang zaman sekarang 'kau, kau' 'aku,aku'? haah sangat kan. tapi pernah tak fikir kita sesama manusia kalau ada sifat kemanusiaan kena tegur satu sama lain. memang lah kubur masing masing tapi akhirat nanti kau jugak salahkan orang sekeliling kau tak tegur buruk baik kau time kat dunia. haaaa time tu baru lah kau nak menyesal tak sudah. aku rasa susah, payah nak tegur orang sekeliling aku. ada yang aku betul2 nak diorang paham maksud aku sebab aku care gila pig pasal diorang. but once aku kena balik sbb konon tunjuk pandai, oh ok i will sit in silence. sakit jugak ah, kau sayang orang tu, nak tegur baik jahat dia.. tapi tak boleh. yang boleh satu je.. sujud, doa. Dia je mampu tolong. dah cuba jalankan tanggungjawab untuk menegur tapi malang selalu nasib aku. oh mungkin orang sekeliling aku pernah tegur aku tapi aku kurang beri perhatian, so it goes back to me. hahaha bersangka baik doa baik. Insyaallah.. aku harap sangat one day diorang paham.